Het hoge Noorden van Thailand

Mijn belevenissen in het Noorden van Thailand:-)

Zondag: Chiang Mai - Ziplinen en Sunday Market.

Zondag met Leonie ontbeten in het hostel. Een buffet nog wel, wat een luxe! Geen all-inclusive tafarelen, maar wel van alles wat. Goed gegeten, aangezien de lunch nog even zou duren. Rond 9.45 werden we opgehaald door dragonflight om te gaan ziplinen door de bomen. Ongeveer 48 ziplinen, bruggetjes en abseils stonden ons te wachten. Bij een ander hostel haalden we nog wat mensen op en toen was het nog ruim een uur rijden richting groene bergen, waar het laatste stuk een behoorlijk steile slingerweg was. Bij elke bocht werd er getoeterd ivm eventuele tegenliggers. Eenmaal aangekomen kregen we een mooi tuigje aan, een haarnetje en een helm. Ze boden nog een fotopakket aan en als meerdere mensen dat deden waren de kosten te overzien. Dus na een kort overleg binnen de groep van 9 besloten allemaal daar voor te kiezen. Later bleek dat zelf foto's maken ook wel lastig zou zijn geweest dus blij dat er een fotograaf mee was. We moesten nog een klein stukje achterin de laadbak en toen nog een steile klim omhoog om bij de eerste zipline te komen. De 3 begeleiders maakten ons telkens vast en los, dat mochten we niet zelf doen. We begonnen met een paar korte ziplines om in te komen en vervolgens werden ze langer. Telkens vanaf een plateau moest je de diepte in springen en sjeesde je door de bomen naar een ander plateau. Vooral bij de langere leverde dit prachtige uitzichten over de bomen op het dal in. Op het einde telkens je voeten optrekken om niet tegen het plateau te knallen. Bij de meeste bomen hadden ze wel een kussentje waar je dan tegenaan stopte. Hier en daar trokken ze aan weerszijde aan de kabels en zoefde je stuiterend van de ene naar de andere kant. De gidsen klommen en klauterden en konden ook op hun kop de ziplines af. Soms moesten ze iemand komen halen als diegene het platform net niet haalde. Het waren net aapjes. Ze maakte de tocht erg leuk. Hier en daar moesten we over hangbruggen, voor de afwisseling wel leuk. Bij een zipline hadden ze een soort skateboard gemaakt over 2 kabels. Erg grappig. Ook moesten we nog 2 keer abseilen/een vrije val maken aan een touw. De eerste was wel spannend om je over de rand de diepte in te laten vallen, de 2e durfde ik al met handen los me te laten vallen, dat was erg leuk. Na zo'n 2.5u ongeveer waren we weer terug bij ons beginpunt. Hier stond al een lunch van curry, pad thai en fruit op ons te wachten. Dat ging er inmiddels wel in. Toen kregen we allemaal de foto's op een cd-rom, dus het resultaat is denk ik afwachten tot ik thuis ben. En toen weer in de minivan terug. In het hostel eind v.d. middag gerelaxt. Savonds had ik met Keith uit Krabi afgesproken, die nu ook in Chiang Mai is. Zondags is er hier een supergrote avondmarkt met van alles en nog wat, dus daar gingen we heen. Er was van alles te bekijken en het was dan ook lekker druk, erg gezellig. Op de terugweg was er bij een cafe van een mooi hotel langs de straat van de markt goede livemuziek. Dus daar gaan zitten om een drankje te doen. Toen ook gevideobeld met de familie. Ondanks dat we elkaar niet echt konden verstaan wel leuk iedereen even te zien. Lekket bruin allemaal met het goede weer nu in Nederland. Daarna toen het drankje op was de rest van de markt afgeslenterd. Keith zat in een hostel vlak bij mij, dus samen die kant op gelopen en nog een drankje bij mijn hostel gedaan, waar het cafe lekker druk was. Vervolgens ging Keith weer naar zijn hostel en werd het tijd om te slapen.

Maandag: Chiang Mai - Grand Canyon.

Maandag heerlijk uitgeslapen tot 10u. Dat wil wel met de zachte matrassen hier. Toen snel wat aangetrokken en naar beneden met Leonie, want het ontbijt bleek tot 10u te zijn. Gelukkig lag er nog wat, dus ons tegoed gedaan aan de restjes. Weer naar de kamer gegaan, waar ik alweer afscheid moest nemen van Leonie, want die ging nu naar het vliegveld om naar het Zuiden te gaan. Andere kanergenoten zijn vertrokken naar Pai, dus had ik de kamer even voor mezelf. Mooi vast wat uitgezocht voor Pai, waar ik morgen heen ga. In de loop van de middag had ik weer met Keith afgesproken bij mijn hostel om naar de grand canyon van Chiang Mai te gaan. We konden met de taxi, of met de scooter die Keith had gehuurd. Iedereen rijd hier rond op scooters, dus dat moest er toch een keer van komen. Dus werd het de scooter en kon ik mooi achterop. Aangezien ik nooit zelf gereden heb lijkt me dat niet zo'n goed idee nu voor het eerst te doen. Al te veel mensen ontmoet die flink onderuit zijn gegaan. Achterop was dus alsnog spannend, maar ook erg leuk. Met een plattegrondje hoopten we de canyon te kunnen vinden, maar veel wegen lopen rond dus op een bepaald moment kwamen we weer uit waar we begonnen waren..nieuwe poging! Met hier en daar vragen of we de goede kant op gingen hebben we het uiteindelijk gevonden. We denken dat het een soort groeve geweest is vroeger waar nu water in staat. Erg mooi. Op een punt mocht je ook cliff jumpen. We schatten ongeveer 8 meter hoog. Tjaa en de beste manier om in een keer het water in te gaan vonden we toch wel springen. Dus onze spullen op die clif gelegd en eerst gekeken hoe andere er met mooie salto's vanaf sprongen. En toen na wat twijfel was het onze beurt. Besloten om af te tellen van 3 tot 1 en dan samen te rennen en te springen. Hoe langer je boven staat hoe enger het wordt, dus beter maar zo snel mogelijk gaan. Als je andere zag gaan leek de val heel kort, terwijl als je zelf sprong dat toch wat langer leek te duren. Benen en armen spartelden alle kanten op en toen eindelijk de landing in het water. Auwtsjj, gratis klysmakuur! En mijn arm had het water ook raar geraakt. Er kwamen er al meerdere boven water met hun zwembroek flink tussen de billen. In het water lagen vlotten van bamboe van waaraf je goed uitzicht had op de springers. Na gekeken te hebben tijd voor poging 2, weer omhoog geklomen, wat erg stijl was, en wederom zenuwen als je weer bovenaan staat. De landing ging gelukkig al een stuk soepeler. Daar in gesprek geraakt met meerdere mensen daar en samen gezwommen, gesprongen en gerelaxt. Om 18u moesten we het water uit, omdat ze gingen sluiten. Toen hadden we nog een mooi zicht op de zonsondergang en werd alles mooi weerspiegeld in het water. Vervolgens weer het stuk terug op de scooter. Er reden er nu veel meer en vooral bij de stoplichten ben je echt omringd door tientalle scooters. Uiteindelijk weer uitgekomen bij de oude binnenstad. Deze is vierkant en wordt op een aantal plekken nog omringd door de oude muur. Aan een vd zijdes was een avondmarkt met eten, dus daar maar gestopt. Erg lekkere noodlesoep gegeten met wontons en varkensvlees. Is de rest van Thailand al betaalbaar dan het eten hier al helemaal. Vol bord voor 1,- euro. Dat was een aangename verrassing. Toen iets verderop doorgereden naar het hotel waar de livemuziek was. Daar nog een heerlijk stevige mangosmoothie genomen, een vd betere. Daarna de scooter bij Keiths hotel in de buurt van mijn hostel gezet en in de bar van mijn hostel nog een potje pool gedaan. Vervolgens kwam er buiten een meisje bij ons zitten, superaanwezig, luid en dronken, die er ook nog wat andere bijriep. Dat was een grote woordenstroom, echt hilarisch. De rest moest ook erg lachen. Gelukkig niet veel later ging ze weer naar binnen en was het voor ons tijd te gaan slapen. Op mijn dorm lag ik met 1 ander nederlands meisje en verder was die leeg. Zij en een vriend kwamen juist van Pai, een hippiedorpje waar ik morgen heen ga, dus daar op de kamer nog even mee gekletst.

Dinsdag: Chiang Mai naar Pai over meer dan 700 bochten.

Dinsdag met het Nederlandse meisje ontbeten en toen mijn tas gepakt om uit te checken. Tevens moest ik nog een ticket kopen voor de minivan naar Pai en dat kon ook mooi bij de receptie. De eerstvolgende optie ging over ruim een uur, dus nog even langs het zwembad gezeten en gelezen. Om 12u werd ik opgepikt door een truck en met nog wat mensen van andere hostels naar de minivan gebracht. Mooi een plekje voorin uitgezocht. Ik had al gelezen en gehoord dat de weg naar Pai een paar honderd (niet overdreven) bochten heeft en er redelijk wat mensen aankomen met een legere maag dan toen ze vertrokken..dus voor de zekerheid 1 reispilletje genomen en een plekje voor in de minivan bemachtigd. Het eerste deel geen probleem, daar reden we over normale wegen, maar eenmaal bij de bergen begon de slingerrit. Veel steile haarspeldbochten omhoog en omlaag. De uitzichten vanuit het busje waren nu al prachtig, heel weids het dal in met in de verte overal bergen in verschillende donkere kleuren. Alles mooi groen en hier en daar wijde bomen met een knaloranje kruin. Ik had denk ik omdat ik voorin zat niet zo'n last van de bochten, aangezien ik goed zicht had op de weg en het uitzicht. Achterin hadden ze het moeilijker. Tussendoor stopte we nog een kwartiertje bij een restaurant/winkeltje langs de weg. Daarna werd het pas echt heel steil met scherpe bochten. Stijn ik denk dat jij er niet zo vrolijk van zou zijn geworden. Gelukkig had ik nergens last van nu, hopelijk gaat de terugweg ook goed. Eenmaal in Pai bij de walking street eruit gezet, waar meerdere winkeltjes en restaurants en barretjes zitten. Pai is een klein hippiedorpje in de bergen en de sfeer is heel gemoedelijk hier. Ik had een paar namen van hostels genoteerd die er wel okee uitzagen op internet en al snel had ik er daar een van gevonden. Heel simpel, maar van alle nodige gemakken voorzien en heel centraal gelegen. Daar vrij snel contact met Tom uit Argentinie en Joy uit Ijsland die in mijn dorm lagen. Hun hadden ook nog contact met een Zweedse jongen, dus met zijn 4e voor het hostel gezeten en gekletst. Elke avond is er op walking street een marktje, dus daar langs gelopen opzoek naar een restaurantje. Uiteindelijk maar een uitgekozen waar meerdere mensen zaten. Daar gezellig met zijn 4e gegeten. Vervolgens nog wat over het marktje gestruind en nog wat te drinken gehaald. Je kan nooit genoeg water hebben hier en een mangoshake die gaat er altijd wel in. Eenmaal in het hostel nog 2 Canadezen in de dorm ontmoet, Julian en Kate. En vervolgens gaan slapen, of een poging tot op het harde matras.

Woensdag: Pai - Fluid Swimming Pool en stappen.

Woensdagochtend buiten voor de dorm gezeten met Kate en Julian. Dora uit Frankrijk was ook nog bij hun en er kwam nog een Duitse jongen, Aike bij zitten. Eind van de ochtend na al een poos buiten gezeten te hebben maar eens opzoek gegaan naar ontbijt. Iets verderop in de walking street hadden ze al een cafetje gezien met taarten waar ze wel wilden zitten. Dus daar gebrunchd met zijn 5e. Ik was van plan naar de fluid swimming pool te gaan en de rest was nog in overleg wellicht scooters te huren. Maar het was erg warm, dus het zwembad klonk aantrekkelijk, dus uiteindelijk besloot de rest mee te gaan zwemmen. Na nog wat drinken en snacks ingeslagen te hebben bij de 7eleven, lang leve de airco daar, en spullen gepakt te hebben bij het hostel op pad gegaan. Het zwembad was ongeveer op een kwartier lopen over een bruggetje heen. Er waren nog wat andere mensen daar, maar gelukkig niet te druk. Het water was heerlijk koel, er stond relaxte muziek op en we kregen allemaal een bamboematje om rondom wat parasols te liggen. Zo kwamen we de middag wel door. Gevolleybald in het water, wat gekletst en gelezen. Fijne middag. Kate en Dora gingen eind vd middag weg voor een yogales. Na nog even gelegen te hebben ging ik met Julian en Aike naar de Sunset bar halverwege het zwembad en het hostel om, de naam zegt het al, de zonsondergang te bekijken. Voor de verandering achter de bergen i.p.v. in de zee. We keken mooi uit over het platteland en wat hutjes. Toen de zon eenmaal onder was richting het hostel gegaan waar de meiden inmiddels ook weer waren na de yoga. Tevens was Keith er ook die vandaag vanuit Chiang Mai was vertrokken. Er zaten nog wat Duitsers bij sie bij hem in het busje hadden gezeten. Zo zaten we dus met een grote groep naast het hostel waar wat houten stoeltjes en tafels stonden. Toen we op walking street opzoek gingen naar eten was de groep dan al snel verdeeld omdat we met te veel waren. Allemaal bij diverse straatkraampjes wat te eten gehaald. En weer verzameld bij het hostel. Daar nog even omkleden en toen met de hele groep opzoek naar een leuke bar. Een gevonden die rustig was, maar in ieder geval redelijke muziek werd gedraait. Met een grote groep kwam dat wel goed. Er was inmiddels nog een Spaanse en 3 Nederlandse aangehaakt. Dus daar wat gedanst. Daarna opzoek naar een andere bar. Een aantal had over een reggae bar gehoord die leuk moest zijn. Vlak daar in de buurt kwamen we langs nog een bar die wel druk was, dus splitste de groep weer. Ik ging mee richting reggae bar. Er zit hier ergens een circus school/hostel, dus diverse mensen gaven omstebeurt vuurshows met heupels en stokken, jongleren, etc. 2 Australische jongens uit mijn busje waren daar ook, dus dat was weer leuk bekende tegen te komen. Op een bepaald noment ging een goede rastafari een vuurshow geven, nouu die maakte er echt een performance van. Hij was ontzettend goed. Waarschijnlijk leraar op de circusschool gokken we. Hij deed met diverse voorwerpen de vuurshow, stak de grond in de fik. Een groot spectakel. En op een bepaald moment klom hij omhoog. Er bleek een slackline te hangen waar die na wat zogenaamd mislukte pogingen overheen liep naar het midden. Bierflesje balancerend op zijn hoofd jongleren met vuurstokken etc. Hij gooide ze op een bepaald moment ook op de slackline en ze stuiterde weer terug. Aangezien de meeste al wat op hadden was het gejoel en applaus natuurlijk nog uitbundiger. Erg leuk om gezien te hebben. Daarna weer terug naar de bar waar de andere helft was gelopen. De meeste gingen nog even door, maar Keith, Aike en ik hadden een hele dagtour geboekt voor de volgende dag, dus maar naar het hostel gegaan om enigszins uitgerust aan de volgende dag te beginnen.

Donderdag: Pai - Tham Lod Cave, Hotsprings, Canyon.

Donderdag enigszins optijd op om te verzamelen voor de excursie. Nog even buiten gezeten in afwachting van de jongens die wat slomer waren. Eenmaal klaar met zijn 3e richting het ticketbureautje gelopen, waar al meer mensen stonden. Het was druk, dus nadat er 2 minivans vertrokken waren bleef er een pickup truck over. 4 mensen konden binnen zitten en wij zijn maar achterin gestapt met nog 3 andere meiden. Geotendeel van de groep van 10 kwam uit Engeland. Als eerste gingen we naar de Tham Lod Cave op ongeveer een uur rijden. Tussendoor maakten we nog een tussenstop bij een viewpoint over de vallei. We werden omringd door bergen. En de weg was dan ook weer slingeren, klimmen en dalen in een flink tempo. Het blijft een achtbaan die wegen hier. De bergen zijn groen, maar ook erg droog vanwege de droogte in Thailand. Hier en daar breken spontaan bosbrandjes uit, maar bepaalde stukken worden ook expres in de fik gestoken om daarna het land weer te kunnen hergebruiken. Veel hutjes op het platteland dus hier. Onderweg genoten van de mooie vergezichten voor zo ver dat lukte met die rijstijl hier. Uiteindelijk heelhuids aangekomen bij de Tham Lod Cave. Hier moesten we eerst vast onze keuze voor de lunch doorgeven bij het restaurant en toen moesten we onze gids van de dag volgen naar de entree. Daar stonden al meerdere gidsen van de grotten te wachten op ons. We moesten ons onderverdelen in groepjes van 3/4 mensen. Dus samen met Keith en Eike met een gids mee gegaan. Hier sloot later nog een Engelse jongen bij aan. Alleen de ingang van de grot was al mooi met water dat in en uit de grot stroomde, mooi groen veld ervoor. Er lagen al diverse platte bamboebootjes. En ook zwommen er vele grote meervallen rond. De wand hing vol met stalactieten. Je begaf je meteen in een ander soort wereld. De gids had een lantaarn bij zich en daar moesten we het mee doen. Gelukkig liepen er dus meerdere groepen waardoor er hier en daar wat meer licht was. De grot bestond eigenlijk uit 3 delen. Het eerste stuk vol stalacmieten en stalactieten. Vervolgens een stuk waar je diverse diervormen kon herkennen daarin en in het laatste stuk lagen resten van doodskisten. De gids leidde ons rond over gammele hoge steile trappen, tussen de rotsen door en langs het water. De grot was echt gigantisch en superhoog en rond. Overal vlogen ook vleermuizen om je heen. Hier en daar zat de trap en leuning ook onder de poep, heerlijk. Tussendoor gingen we met een bamboebootje/raft over het water van het ene stuk in de grot naar de andere en later weer terug. We werden omringd door de meervallen. En al helemaal omdat Eike wat visvoer gekocht had. Het water zwermde er van zoveel waren het er. De tocht was magisch met deflikkerende lantaarns het donker in over het riviertje. Op het einde was ook een opening waardoor er wat lichtval was. Je waande je haast in een soort fantasy film qua locatie, lord of the rings tafarelen. Echt veruit de mooiste grot op deze reis. Weer terug bij de ingang van de grot samen terug gelopen naar het restaurant waar er al meerdere aan het eten waren. Verder stonden er ook schalen met lychees en watermeloen. Ik kan me echt het schompes eten aan watermeloen met dit weer. Daar heb ik er al veel van op gedurende deze reis. Eenmaal volgegeten weer achterin de truck op naar een hotspring hier. Het was een kleine plas natuurlijk warm water en een miniwatervalletje. Hooguit tot je knie, maar we konden er in dobberen. We hadden echt heetwater met damp er van af voorgesteld, maar dit was waarschijnlijk beter te doen. Weer een beetje opgedroogd verder gereden naar een mooi stuk in een rivier met grote keien en wat stroomversnellingen om nog te zwemmen. De gids, door mij omgedoopt tot mr. sunshine, omdat die zo vrolijk en grappig was, had de avond ervoor al gezegd dat we samen zouden zwemmen. Dus daar hield ik hem aan. Op deze plek waren meerdere Thai en vooral kinderen aan het zwemmen. De meeste toeristen gingen niet, maar wij doken er zo tussen zwemmend richting de stroomversnelling/waterval bij de grote keien. Nog 1 engels meisje ging mee. Het water was redelijk koel. Blijft lauw hier, maar vergeleken met de zee al wat minder warm. Erg lekker af te koelen en leuk is een keer tussen de locals te zwemmen. Na het zwemmen stopte de gids nog bij een minimarktje voor wie er nog wat te eten wilden kopen. En toen door naar de Pai canyon voor de zonsondergang. We waren wat aan de late kant, want de zon was al half achter de bergen. Je moest voorzichtig lopen, want hier en daar was aan weerszijden van het pad een diepe afgrond van tientallen meters. Maar uiteraard gewoon overheen gewandeld en geklommen voor mooi zicht over de canyon. Zag er mooi uit met de uitlopers van de paden en eromheen de groene diepte en in de verte de bergen en mooie oranje, roze, blauwe lucht. Na hier rondgewandeld te hebben weer terug naar de walking street gebracht. Eike ging naar het hostel en Keith naar een internetcafe. Ik deed nog een rondje over de markt en ging bij een thais straatkraampje noodlesoep eten. Dit zat schuin tegenover het ticketbureautje en de gidsen waren ook aan het eten. Dus ik werd al snel door mr. sunshine gevraagd erbij te zitten. Leuk om met hun te kletsen en ervaringen te horen over het werk hier en de afwisseling in de seizoenen. Daarna naar het hostel gegaan, waar merendeel van de groep alweer buiten zat met een drankje. Lekker gedouchd en omgekleed en toen erbij gezeten. In de loop van de avond gingen we met zijn alle naar de sunset bar, want een aantal wilden een mushroomshake nemen en joints halen die daar te verkrijgen waren. Het was even zoeken aangezien de bar buitenaf lag, maar uiteindelijk gevonden. Op kussentjes en matjes op een soort bamboeterras plaats genomen. Merendeel nam alleen een drankje, maar de sfeer was daar uiteraard erg relax. Er waren meerdere bekenden daar uit Chiang Mai en van de tour, dus dat was leuk. Na een hele poos terug gelopen naar de reggae bar waar een aantal van de Duitsers al waren. Een deel bleef daar en met een ander deel terug naar het hostel gegaan om te slapen.

Vrijdag: Liften van Pai naar Chiang Mai.

Vrijdag met zijn alle uitgeslapen. We moesten voor 12u uitchecken, dus op een bepaald moment moesten we er wel uit. Ik was al wel een poosje wakker, dus was maar wat gaan lezen. Buiten gezeten tot uiteindelijk iedereen op en ingepakt was. Vervolgens bij een restaurantje met zijn alle gaan ontbijten. Samen met Julian, Kate, Dora en Josephine vervolgens afscheid genomen van de rest, omdat we weer terug gingen naar Chiang Mai. De eerste 3 waren op de heenweg komen liften, dus dat besloten we terug ook te doen. Dat had ik nog nooit gedaan, dus ik had er zin in. Bij het hostel hadden we al A4tjes megekregen met de plaatsnaam tevens in het Thais. Aangezien 5 een beetje veel is splitsten we ons op. Ik ging met Dora en de 3 anderen gingen samen. We waren vanuit het hostel al naar de grote doorgaande weg gelopen. Na zo'n 15 minuutjes stopte er een grotere auto waarbij we mee mochten. Tassen in de overdekte laadbak gegooit en we konden zelf op de achterbank. Heerlijk met airco, niks te klagen. Het waren 2 mannen die richting Bangkok helemaal gingen. Het engels was erggebrekkig, dus de communicatie verliep stroefen was daardoor ook minimaal. Een stuk verderop stonden de andere 3 en toen we langs kwamen klommen die net achterin een pickup truck, fijn. In de bergen haalden we elkaar een paar keer in. De rit was weer bochtig. Ik geloof dat het ruim 700 bochten zijn. Er is dan ook bijna geen recht stuk wegdek, je gaat van de ene bocht meteen door in de andere. Het uitzicht was wel overal erg mooi, dus ik genoot er wel van. Dora was blij toen we uiteindelijk op de snelweg kwamen. Ze zette ons uiteindelijk af bij het station en reden toen verder. Vanaf daar de tuktuk naar een hostel waar ze al geweest waren genomen. De andere 3 stonden daar net binnen, die waren in de straat daar zelfs afgezet. Goed geregeld. Na ingecheckt te hebben vast een kookcursus voor morgen gereserveerd. Dat wordt hopelijk lekker als alles goed gaat. De andere gaan een dagje richting Chiang Rai, maar daar ga ik binnenkort naar toe op weg naar Laos. Savonds om de hoek stonden meerdere straatktaampjes met stoeltjes en tafels, dus allemaal overal wat vandaan gehaald en lekker gegeten. Er was ook nog een Spaanse jongen uit het hostel mee. Vervolgens nog een toetje gehaald en toen weer terug voor een rustige avond in het hostel.

Zaterdag: Chiang Mai - Kookcursus en Jazz Club.

Zaterdag optijd op. Ik werd om 9u opgehaald bij mijn hostel om een thaise kookcursus te doen bij Siam Rice Thai Cookery School. In totaal waren we met een groep van 12, waarvan 4 de halve dag deden en 8, waaronder ik, de hele dag. We gingen eerst naar een kleine locale markt waar we uitleg kregen over verschillende kruiden en groente die veel gebruikt worden. In veel gerechten is de basis namelijk redelijk hetzelfde. Dus er were ons van alles aangegeven om te bekijken en ruiken. Vervolgens mochten we zelf nog even rondlopen. Toen weer in de truck op naar de school zelf bij iemand aan huis. Echt een superaardige vrouw die veel grapjes maakte onder het koken. Er waren 7 categorieen met diverse opties en daar moest je er telkens een van kiezen. We begonnen met soep, ik nam de tom kha kai uiteraard. (Kip, kokosnoot, lemongrass). Vervolgens Noodles: Pad Thai. Dat eet ik hier denk ik het meest, dus dat moet ik dan toch ook zelf leren voor thuis. Daarna curry pasta en dus ook de curry. Ik had rode curry met pompoen gemaakt. Veel stampwerk in de vijzel! Echt supergoed gelukt. Toen gingen de 4 van de halve dag weg en bleven we met 8 over. Tijd voor de appetizer: mijn keus was springrolls (mini loempia's). Tjaa, ik moet nog wel wat oefenen met mijn vouwkunsten ben ik bang, maar de smaak was goed. Hierna volgde stir fried: kip met cashewnoten. En tenslotte desserts: sticky rice met mango. Toen zat iedereen uiteraard bommetje vol. Tijdens het koken begonnen we telkens aan een tafel met ieder een eigen ronde plank, een flink hakmes en een bordje voor de ingredienten. De kokkin vertelde telkens wie welke ingredienten voor welk gerecht nodig had en hoe alles gesneden moest worden. Er werd flink gehakt en geplet. Veel pepers en knoflook overal in. Daarna liepen we met onze bordjes met ingredienten naar onze fornuizen achter de snijtafel waar we elk onze eigen wok hadden. In de meeste recepten ging een hoop suiker, sojasaus, oestersaus, vissaus, water en kokosnootmelk. Al naar gelang de verdeling wisselde de smaken. Tussendoor werd alles binnen opgegeten als we weer een gerecht af hadden. Echt goed georganiseerd en geregeld allemaal. Op het einde kregen we allemaal een diploma en een receptenboekje. Hopen dat het thuis net zo lekker zal zijn! En toen werden we weer ieder naar ons hostel gebracht. Daar kwam ik al snel in gesprek met een paar jongens in mijn dorm. Met een australische was het idee nog naar een tempel iets buiten de stad te gaan, maar de taxi vroeg te veel aangezien we maar met 2 waren, dus lieten we dat gaan voor op een andere dag. Hij ging de stad in om vast wat bustickets o.i.d. te regelen en ik wilde net teruglopen toen Lee, een chinese man uit mijn dorm aan kwam wandelen. Hij ging in de stad naar een bekendere tempel hier en wilde savonds ook wel naar de weekendmarkt, dus toen ben ik daar bij mee gegaan. Via de oude binnenstad liepen we naar de Wat Chedi Luang Varavihara. Een oude tempel in het midden van de oude stad. Hier was ook Monk Chat, dus hebben we nog even met een jonge monnik gepraat. Vervolgens zijn we bij de zuid poort naar de weekendmarkt gegaan. Lee stond erop mijn tasjes te dragen en probeerde me telkens eten te geven als hij zelf weer wat haalde. Heel vriendelijk, maar ik zat echt nog bomvol. In de loop van de avond weer de taxi terug gepakt. Amy en Cath uit Canada, waarmee ik van Koh Phangan naar Chiang Mai was gereisd hadden bij de north gate, waar ik in de buurt verblijf, een jazzcafe gezien. Dus daar hadden we afgesproken. The north gate jazz co-op, erg leuk! Dus samen met Lee en hun daar een drankje gedaan. We konden buiten zitten met goed zicht op de band. Later gingen hun weer terug naar hun hotel en bleef ik met Lee nog even zitten. Iets voor 12u stopte de band met spelen en zijn we weer naar het hostel gegaan.

Zondag: Chiang Mai - Winterpaleis, Doi Suthep, Wat Umong, Sunday Market.

Zondag wilden Lee en ik naar 2 tempels: Doi Suthep en Umong tempel. En tevens naar het paleis in de buurt van de tempels. Wederom gedoe met de taxi chauffeurs, maar uiteindelijk samen met 2 amerikanen, Bonny en Claus, een taxi gevonden. Dus gingen we deze dag met zijn 4e op pad. Eerst naar het paleis, daar verblijft het Koninklijk paar vaak van jan-maart. We mochten de diverse gebouwen niet in, maar wel rondlopen over het mooie terrein. Het rondje langs alles was ongeveer 2.5 km. De tuinen waren prachtig onderhouden met vele bloemen en veel rozen in diverse felle kleuren. Ook hingen overal speakers met rustige muziek. Soort efteling idee. Erg mooi daar rond te wandelen. Daarna gingen we naar de Doi Suthep, de bekendste tempel hiet bovenop een berg. Het was wat bewolkt, dus het uitzicht was wat mistig. De tempel zelf was wel erg mooi en er stonden overal vele rijkversierde budha's. Tenslotte gingen we naar de Wat Umong. Dit waren korte tunnels met overal budha's in de uiteindes. Erg mysterieus en bijzonder. Buiten bovenop stond nog een chedhi. Iets verderop was een meertje, waarvan het water enorm laag stond i.v.m. de huidige droogte. Brandweer en locals waren hier bezig enorme vissen (wellicht meervallen?) uit het meer te verplaatsen omhoog om ze te vervoeren en te redden. Een hele klus! Dit zag er spannend uit, want de vissen waren zeker 1.5m lang. Er zwommen er zo veel rond daar, ik ben bang dat ze helaas maar een klein deel kunnen redden. Na even gekeken te hebben weer terug naar de taxi gegaan, die ons terug bracht naar de north gate. Daar afscheid genomen van Bonny en Claus. In het hostel mijn kip cashewnoot van gister verwarmd en nog opgegeten. Lekker. Eind van de middag weer even gerelaxt. Er kwamen toen ook net 2 Canadese jongens binnen die net hier aankwamen, Ethan en Brent. Die wilden ook wel mee naar de Sunday market met Lee en mij. Dus begin van de avond die kant op gewandeld en daar streetfood gegeten. Al vrij snel kwamen we Amy, Cath en Lorraine ook weer tegen in de drukte. Dus even gekletst en voorgesteld aangezien hun en de jongens Canadees zijn. Toen weer verder gewandeld en ons 4e gesplitst aangezien het zo druk was en later afgesproken bij het hotel met de live muziek waar ik vorige week ook was. Dus ik ging met Lee op pad, maar die had na het eten last van zijn kies o.i.d. dus die ging optijd terug naar het hostel. Wel prima aangezien ik me in mijn eentje sneller overal doorheen kon manoeuvreren. Rond het afgesproken tijdstip naar het hotel gegaan, waar Amy en Lorraine al aan een drankje zaten. Die had ik ook over die plek verteld. Dus gezellig samen een drankje gedaan en van de live muziek genoten die erg zomers was. Wat later kwamen Ethan en Brent er ook bij. Toen de muziek afgelopen was afscheid van de meiden genomen en met de jongens terug naar het hostel gelopen.

Maandag: Chiang Mai - Doi Inthanon, hoogste berg van Thailand.

Maandag werd ik om half 9 opgehaald om naar de hoogste berg van Thailand te gaan: Doi Inthanon. We waren maar met 6 in totaal, kleine groep dus. De berg lag op ongeveer een uur rijden van Chiang Mai. Als eerste gingen we naar de waterval Wachirathan van 18m hoog. Erg mooi gelegen in het groen. Eindelijk een waterval die ook daadwerkelijk water had, een wonder! Daarna gingen we zelfs naar een 2e waterval van 40m hoog, genaamd Sirithan. Hierna reden we door naar het hoogste punt vanThailand, gelegen op 2565m boven zeeniveau. Echter stonden overal bomen dus er was niet sprake van een mooi uitzicht. De temoeratuur was hier 18 graden, wat een verkoeling echt heerlijk! Spontaan kippenvel haha. Bovenop stond ook nog een stupha met botten van de laatste koning van de Chiang Mai provincie. Iets lager rond de 2100m waren 2 chedhi's gebouwd, een blauwe voor de koning en een paarse voor de koningin. Er omheen was een mooie bloementuin. Vanuit hier had je wel uitzicht op de bergen en een stadje. Vanwege de hoogte was het wel wat bewolkt. Na hier alles bekeken te hebben reden we naar een kleine fruitmarkt en daarna naar een restaurantje voor de lunch. Goed geregeld. Tenslotte gingen we naar de Karen stam die leven op de berg. Hier waren een paar oude vrouwtjes bezig met weven, een hele klus. En daarbij was nog een winkeltje in een hutje. Toen was het tijd het nationale park te verlaten en weer terug te rijden naar de stad. Savonds ben ik met Lee om de hoek wat gaan eten bij wat straatkraampjes en verder een rustige avond gehad in het hostel.

Dinsdag: Chiang Mai naar Chiang Rai.

Dinsdag uitgeslapen tot half 10. Lee kwam toen ik bezig was net weer terug van de markt en had een grote appel voor me meegenomen. Tevens was hij Bonnie tegengekomen, dus die was meegekomen om mij ook nog te zien. Mijn tas was al redelijk ingepakt en vol gepropt na alle marktjes hier. Dus snel aangekleed en beneden uitgecheckd. Lee en Bonnie zaten al buiten op de bankjes op de mini veranda. Ik ga vandaag naar Chiang Rai, maar verder geen plannen. Dus alle tijd erbij te zitten. Daar nog een hele poos in de schaduw met hun gekletst en lekker gezeten. Vervolgens afscheid genomen van Lee. Bonnie moest voor haar hostel dezelfde kant op als ik voor de taxi's dus daar iets verderop afscheid van genomen. Toen hup een taxi in naar het busstation hier en daar een kaartje gehaald voor een middenklasse bus (er waren 3 klasses) naar Chiang Rai. Deze stad ligt wat meer richting de grens met Laos. Ik had nog ruim een uur voor vertrek en aangezien mijn ontbijt uit een appel en cakeje bestond op de veranda heb ik op het busstation bij een kraampje pad thai gegeten. Het menu stond er alleen in het Thais op een bord, dus dan is dat altijd de makkelijkste en veiligste optie. En het was ook nog eens een van de beste pad thais tot nu toe, dus dat ging er wel in. Toen nog maar een ijskoffie gehaald om de rest van de tijd te doden en lekker mensen gekeken. Blijft een fijne bezigheid aangezien er overal altijd van alles te zien is. De bus vertrok rond half 2, iets later alsgepland zoals hier meestal het geval is. Ik kreeg zelfs nog water en een minibroodje. Rond half 5 kwamen we aan in Chiang Rai, waar ik naar het hostel liep op loopafstand van het busstation. Er zijn veel Nederlanders hier en op mijn dorm wat vlaamse meisjes, dus daar wat mee gekletst. Zij bleven in het hostel, dus savonds zelf naar de nightbazaar gewandeld om wat te eten. Er stonden tevens 2 podia waar werd gedanst en muziek werd gespeeld. Hier waren ook pleintjes met rondom eetstalletjes en in het midden knalgele stoeltjes en tafels van waar je een podium kon zien. Erg gezellig! Op de terugweg bij een ticketbureautje vast een tour langs bezienswaardigheden in de omgeving geboekt. Toen ik daar naar buiten liep begon het net zachtjes te regenen. Later tegen middernacht begon het echt te hozen en onweren. Meerdere dus hup het bed uit om buiten een kijkje te nemen. Het water kwam echt met bakken uit de hemel en in de verte konden we de flitsen zien. Het hostel heeft een plat dak dus vanuit bed is de regen en donder goed te horen. Erg sfeervol al zeg ik het zelf. De regen zal de natuur goed doen met alle droogte. Nu afwachten of het morgen erg benauwd zal zijn.

Woensdag: Chiang Rai - White tempel, black house, Longneck Karen, Theeplantage, Golden Triangle.

Woensdag weer optijd uit de veren voor een drukke excursiedag. Om 8.15u werd ik met een grote soort jeep auto opgehaald bij mijn hostel. Er was nog een andere Amerikaanse vrouw.. en dat was dan de groep van vandaag, haha! Het werd dus meer een prive excursie, wat een luxe. Hierdoor kon onze aardige gids ons veel informatie geven en rondleiden op de diverse locaties. We begonnen bij de white tempel. Een Thaise kunstenaar werkt hier al bijna 10 jaar aan met een heel team. De tempel is wit vanwege de puurheid van Boedha. Daarnaast is die op vele pkekken ingelegd met stukjes spiegel, waardoor hij schitterd in de zon. Buiten begin je bij de hel, waar vele handen van ongelukkigen vanuit de grond omhoog klauwen. Eromheen zijn allerlei skeletten en enge fantasiewezens gemaakt die als een soort kluwen van botten er omheen liggen. Vervolgens ga je een brug over, met daaronder een vijver met karpers en enorme meervallen. De tempel binnenin was fantasierijk beschilderd. De muur met de deur waar je binnen kwam was de duivel met de deur als mond. In zijn ene oog stond bush en in zijn andere oog bin laden afgebeeld. Met hier omheen wapens. Tevens onder andere diverse popsterren, cartoons, filmersonages, animatie figuren. Die waren dus niet goed. Langs de zijmuren zaten mensen/gezinnen in bootjes op wolken die vlogen richting de achtermuur, waar uiteraard een Boedha voor zat. Helaas mocht ik binnen geen foto's nemen. Via de zijkant van het gebouw konden we naar de exit. Niet terug dus via de hel. Aan bomen bungelden diverse filmpersonages en fantasie wezens hoofden. Voor de tempel op een mozaiek bank zat nog een soort geboetseerde transformer figuur. Er tegenover was nog een gebouw met schilderijen van de kunstenaar. De tempel was haast een soort eftelingidee met alle fantasiewezens en versieringen. Wel erg mooi allemaal. Daarna gingen we door naar de black house. Eigenlijk waren het meerdere houten gebouwen, maar de black house was de enige die open was. Hier was een verzameling artefacten en kunstwerken van een andere kunstenaar die van over de hele wereld allerlei curiosa had verzameld en de gebouwen had ingericht. Vooral veel van dode dieren. Er waren nog een paar levenden, waaronder 2 enorme anaconda's. Bij de andere gebouwen kon je door de ramen naar binnen kijken en rondwandelen. Eenmaal alles gezien gingen we door naar de longneck en big ear Karen stam. Deze stammen zijn gevlucht vanuit Myanmar. Om geld te verdienen kwam hier nog weer een mooie entreefee bovenop. De stam leeft daar op grondgebied dat ze bijna niet verlaten in rieten en bamboe hutjes. Ze maken diverse sjalen en armbandjes etc. om te verkopen. Eigenlijk betaalde je om langs al hun verkoopstalletjes te lopen, maargoed. Hier kon je wel ook zien hoe ze alles maakten. Vanaf hun 5/6e jaar krijgen de meisjes de ringen om hun nek. Nu tevens voor rijkdom en schoonheid. Vroeger vanuit een geloof dat tijgers de stam aanvielen en dan met name de nek en hals, dus was het ook bescherming. Ongeveer per 3 jaar komen er 3 ringen bij tot de leeftijd van 45, dan komen er geen nieuwe meer bij. Het gewicht is dan zeker rond de 10 kilo! Je zou denken dat ze hun nek oprekken, maar door al het gewicht wordt juist de borst, schouders en collarbone naar beneden en in elkaar gedrukt wat de nek langer maakt. Erg bijzonder om te zien. Ook liepen er een paar vrouwen rond met juist enorme gaten in hun oorlellen die flink opgerekt waren. Het zijn dus alleen de vrouwen die dit doen. Na wat rondgekeken te hebben reden we door naar een theeplantage in de buurt. Prachtige omgeving met alle bergen overal, de rit alleen al was genieten. Op de plantage kregen we 3 diverse theesoorten te drinken en konden we over de theevelden lopen. Als theedrinker erg leuk om gezien te hebben. Na al deze bezienswaardigheden tot dan toe werd het tijd voor lunch. In een restaurant stond een uitgebreid buffet voor ons klaar. Met zo veel lekkere keuzes dat er wel een paar keer heen en weer werd gelopen. Eenmaal goed vol hadden we weer genoeg energie voor de rest van de dag. De eerste stop was de grens bij Myanmar. Die konden we niet zo maar over nu, maar wel vanuit Thailand bekijken. Tevens zat er een zaakje waar ze goede koffie gemaakt in Chiang Mai verkochten. De gids en Amerikaanse lustten wel een bakje. Hierna reden we door naar de golden triangle. Vanaf een viewpoint hadden we goed zicht op dit drielandenpunt waar Thailand, Myanmar en Laos samen kwamen. Tevens liepen hier 2 rivieren, waaronder de mekong, in elkaar over. Duidelijk te zien aan het kleurverschil. Wederom een erg mooi uitzicht op de rivieren en de bergen in de verte. Hier iets verderop zat het opium museum waar we ook een kijkje namen. Wel aardig, niet superbijzonder. Tenslotte gingen we nog naar een pagoda op een berg vlakbij Chiang Saen. Vanuit daar kon je ook prachtig over het landschap heen kijken. Vanuit daar was het nog ruim een uur terug rijden naar Chiang Rai. Dus de gids zegt ik heb nog wel wat goede muziek om op te zetten. Eerste liedje dat voorbij kwam: nobody's wife van Anouk. Een goed en verrassend begin! Hij had blijkbaar ooit een mix gekregen van een Nederlands koppel met van alles. Echter daarna kwam er al snel oude internationale muziek voorbij a la radio tien gold. Tjaa er was in ieder geval muziek. Rond 18.45 was ik weer bij mijn hostel, lange dag dus. Hier waren inmiddels ook Bonnie en Charles aangekomen, die net als mij morgen vanaf hier naar Laos gaan. Na even gezeten te hebben met Bonnie naar de night bazaar gelopen om nog wat rond te slenteren en te eten. Op de terugweg bij de 7eleven vast eten en drinken voor morgen op de boot gehaald. Hier weer heerlijk gedouchd, ze hebben dus regendouches hier, heerlijk! En nu tijd om te slapen, aangezien we tussen 6 en 6.30u opgehaald worden om richting de grens te gaan en dan 2 dagen op de slowboot over de Mekong Laos in.

Donderdag: Slowboot naar Laos.

Donderdag in alle vroegte op, klaar om naar mijn laatste land van deze reis door Azie te gaan: Laos. Samen met Bonnie, Charles en Andrea uit Italie rond 6.15 opgehaald bij het hostel om naar de grens te gaan bij Chiang Kong. De Thaise grenspost ging pas 8.30 open, dus eerst nog een halfuurtje bij een koffietentje in de buurt gezeten. Eenmaal bij de Thaise grenspost werd onze depaeture kaart gecheckd en geldigheid van het visa, dat je niet te lang in Thailand bent geweest. Dit ging allemaal erg vlot. Na de grenspost met meerdere toeristen in een grotere bus die over een brug richting de grenspost van Laos reed. Daar moesten we weer allerlei papierwerk invullen, waaronder weer een arrival en departure kaart. Daarmee, een pasfoto, paspoort en geld in de rij gaan staan voor een visa on arrival. Vervolgens even wachten om een raampje verder je paspoort met visa op te halen. Gelukt, we mochten allemaal Laos in. Daar stond alweer een tuktuk voor ons 4e klaar om ons in Huay Xai naar de pier te brengen. Eerst gestopt bij hun bureautje in Laos om vast een accomodatie te regelen in Pakbeng waar we overnachten en om wat geld te wisselen in Laotiaanse Kip, de munteenheid hier. Ze hadden 2 persoonskamers, dus ik deel er een met 2 individuele bedden met Andrea. Toen alles geregeld was op naar de pier. Hier kregen we onze boottickets. Vandaag en morgen varen we met een slowboot over de Mekong naar Luang Prabang. De houten boot is overdekt en heeft stoffe stoelen waarvan de rugleuning heen en weer kan. We zitten met zo'n 60 man op de boot schat ik. Alle grote tassen in het ruim. De boot vertrok rond 11.30u
Je hoort wel de motor constant, verder is de reis rustig. Aan weerszijde zijn mooie groene heuvels begroeid met gras en struiken en hogerop verdeeld ook diverse bomen. Hier en daar zijn vissers in kleine bootjes bezig, zwemmen kinderen in de rivier en staan er ineens wat hutjes langs de oever. Erg mooi en rustig. Verder lezen, muziekje luisteren, kletsen en wat eten en drinken. Oftewel 2 dagen verplicht niets doen op de boot. In de loop van de middag kregen we nog een heerlijke tropische regenbui over ons heen. Gelukkig zaten we droog en klonk de regen gezellig luid op het dak. Gaf de omgeving en natuur wat extra’s. We vonden het in ieder geval leuk om te zien. Uiteindelijk kwamen we zelfs eerder dan gepland aan in Pakbeng, rond half 6. Toen was het aan het miezeren. We moesten allemaal achterin een open laadbak gaan staan, gelukkig was de weg kort. Prima kamer met eigen douche en toilet. Werd ons meteen al wiet aangeboden, maar dat sloegen we maar over. Ze hadden er een restaurantje bij met uitzicht over de rivier. Toen barstte het weer flink los en kwam het met bakken uit de hemel. Als het dan eindelijk regent, dan ook goed. Met zijn alle gegeten terwijl het opklaarde en verder een rustige avond hier. Morgen verder naar Luang Prabang.

En nu ben ik dus in Laos. Erg leuk een nieuw land, maar tevens de laatste op mijn lijstje, dus het einde naderd hard... De tijd vliegt! Nog even genieten van mijn laatste 2 weekjes voor ik vanaf Bangkok weer terug vlieg na een tot dusver fantastische reis. Mooi afsluiten hier:)