Het groene Laos en laatste daagjes Bangkok..

Bij deze alweer mijn laatste belevenissen van Laos en mijn laatste dagen in Bangkok...Wat is de tijd omgevlogen!

Vrijdag: Slowboot over de Mekong - Luang Prabang.

Vrijdag de tweede dag van de boottrip over de Mekong. In ons guesthouse ontbeten met uitzicht over de rivier en de bergen. We kregen ook de sandwiches mee als lunch die we gisteravond besteld hadden. Rond half 9 bepakt en bezakt naar beneden richting pier gewandeld, waar de boot al klaarlag. Hij was nu wat minder vol, dus hadden de meeste twee stoelen voor zichzelf, fijn om iets meer ruimte te hebben. Het weer was goed, licht bewolkt en zon. Het is hier gelukig tot nu toe wat koeler dan in Thailand. Wellicht ook door de regen savonds afgelopen dagen. Onderweg maakte we hier en daar een tussenstop om locals op te pikken en af te zetten bij kleine dorpjes tegen de berghelling aan met houten en bamboehutjes. Hier en daar waren kinderen aan het zwemmen in de rivier. Bij een dorpje stormde ze massaal het water in rond de boot met allemaal armbandjes. Dat geeft eerlijk gezegd geen goed gevoel, dan ben je echt de 'rijke' westerse toerist. Niks gekocht, want als er 20 in het water staan, stel je er dus 19 teleur. Charles had meerdere briefjes kleingeld die hij aan ze uitdeelden en die gretig uit zijn handen werden gepakt. Dubbel, je gunt het ze maar het maakt je ook superieur wat ik geen fijn gevoel vind. Gelukkig gebeurde dit maar een keer. Verder zagen we onderweg meerdere vissers in bootjes en op rotsen langs de oever. Hier en daar liepen wat koeien en waterbuffels. Een ontspannen tocht. Wederom kwamen we eerder dan gepland aan, rond half 4 in Luang Prabang. Bij een gebouwtje bovenaan moesten we een tuktuk ticket kopen om naar het centrum zo'n 10km verderop te gaan. Bonnie en Charles hadden nog niks gereserveerd, dus die gingen met mij mee. In mijn hostel was er nog een 2 persoonskamer voor ze vrij, dus dat was mooi. Ik lig op een simpele, maar ruime dorm. De bedden zijn nogal bobbelig, dus afwachten hoe het slapen bevalt. Na gesetteld te zijn begin van de avond naar de night market gewandeld verderop in de straat. Aangezien het een Franse kolonie is geweest is dat zeker terug te zien in de bouwstijl van bepaalde grote gebouwen hier. En wat al helemaal fijn is, ze hebben baguette en goede bakkers met heerlijk diverse cakes. Als avondeten voor de verandering dus advocado kip sandwich, met uiteraard de mangoshake van de dag erbij en als toetje een kokoscakeje. Dat wordt smullen komende dagen. Verder zijn we uiteraard over de avondmarkt gestruind. Ik doe een poging mezelf in te houden, maar de backpack is absoluut meer gevuld dan toen ik wegging. Savonds in het hostel vast vervoer geboekt om naar, als ik internetfoto's zie, supermooie watervallen te gaan waar we ook kunnen zwemmen. Een goed vooruitzicht.

Zaterdag: Luang Prabang - Kuang Si watervallen.

Zaterdag eerst met zijn 3e rustig ontbeten bij een restaurantje in het centrum. Een grote schaal yoghurt, granola en vooral vers fruit. De yoghurt hier is een stuk minder zuur dan in Nederland. Op het pleintje er tegenover bij straatkraampjes een flinke baguet met kip avocado gehaald om mee te nemen als lunch. Heerlijk gewoon een goede sandwich te kunnen eten. Vervolgens terug gegaan naar ons hostel waar we half 12 opgehaald werden door een tuktuk om naar de Kuang Si watervallen en meertjes te gaan. In de tuktuk ontmoeten we het stel Simon uit Engeland en Netsonnet uit Amerika. Daar raakte we meteen mee in gesprek, aangezien de rit zo'n 40 minuutjes was. Daar dan ook alles samen bekeken. Vlak na de ingang was er in het bos een opvang voor sunbears. Die lagen overal uit te rusten in hun buitenverblijven. Ze zagen er erg zacht uit met hun lange haren. Dit is een van de kleinere beersoorten die er is. Leuk on te zien. Vervolgens doorgelopen naar de Kuang Si watervallen. Het waren meerdere watervallen, kleine brede en erg hoge wat smallere over rotsen. Onderaan de watervallen waren meertjes/poeltjes waar je in kon zwemmen met superblauw water en kleine visjes. Echt ontzettend mooi allemaal Besloten eerst door te lopen om alle watervallen te bekijken en bij de laatste, de hoogste, ook omhoog te klimmen. Dit was echt supersteil en vanwege de vele bomen bovenaan viel het uitzicht zwaar tegen voor de geleverde inspanning. Aangezien het een beetje aan het druppen was besloten terug naar beneden te klimmen. Het was modderig en steil wat al een uitdaging was en waarschijnlijk niet veilig zou zijn met een fikse regenbui. Op een wat lagerpunt was een zijstuk afgezet met hekken en bamboe. Bonnie en Charles hadden daar al filmpjes van op internet gezien dat je dan bij een vd plateau's van de waterval uitkwam en kon zwemmen. Maar aangezien alles duidelijk extra streng afgezet was leek mij dat niet zo'n slim idee, dus terwijl hun 4e het er wel op waagde en door prikkeldraad klommen liep ik vast verder naar beneden om daar bij een iets groter meertje te zwemmen. En tot mijn verbazing bleek toen ik mijn voet er in stak dat het water heerlijk aan de koude kant was. Dit was pas echt afkoelen, wat een verademing. Tevens zwommen er kleine visjes, dus als je je voeten te stil hield was het een soort gratis fish spa, veel bewegen dus. Je hoorde hier en daar wat mensen gillen als ze de visjes voelden. Vervolgens even in het zonnetje gezeten, kijkend naar mensen die iets hoger van een boomstronkplateau het water in sprongen. Er kwam nog ineens een aziatische jongen naast me zitten om een selfie te nemen. Dat doen ze wel vaker hier. Maar mijn duim omhoog gestoken op de foto om de boel te bedekken. Het blijft appart. Vervolgens toen de andere 4 er weer waren uiteraard ook van het plateau gesprongen terwijl we natuurlijk foto's van elkaar maakte. Daarna zijn we weer langzaam naar de uitgang gewandeld weer langs de beren. De tuktuk stond er nog om ons weer terug te brengen. Opgefrist in ons hostel en begin vd avond weer het centrum ingelopen waar we met Simon en Netsonnet hadden afgesproken om een drankje te doen. Heerlijk buiten gezeten en gekletst. Wat later op de avond werd het tijd voor eten. Op de avobdmarkt hadden ze vooral shakes en sandwiches. Een paar buitenbuffetten, maar dat zag er niet zo veilig uit. Toen eerst de lange straat uit geslenterd en toen richting de rivier gewandeld waar hun eerder een leuk restaurantje hadden gezien. Helaas bleek die dicht. En bij wat andere restaurants was de keuken dicht..dat werd zoeken. Gelukkig een leuk restautantje gevonden waar we met zijn 5e buiten konden eten. Wederom curry nu ik er nog van kan genieten. Erg gezellig gezeten. En vervolgens weer een tuktuk terug gepakt naar ons hostel.

Zondag: Luang Prabang - Nationaal Museum, Phu Si Berg en Storytelling Theatre.

Zondag uitgeslapen, ondanks dat ik vroeg wakker was vanwege mijn belabberde, bobbelige, harde bed. In de loop van de ochtend met Bonnie en Charles het centrum ingelopen en ontbeten bij de straatkraampjes op het plein met een shake en sandwich. Tevens bij een bureautje tickets geregeld om morgen weer verder te trekken. Na het ontbijt wilden we vandaag het stadje wat beter verkennen. We zijn eerst aan de ene kant van de stad naar de Mekong gelopen. Hier was de rivier wat breder en aan de overkant waren hier en daar wat hutjes en bootjes, verder mooie groene bergen in de verte. Vervolgens zijn we de stad doorgestoken naar de andere kant waar de rivier ook stroomt. Hier was die iets smaller en waren er wat bamboebruggetjes overheen gebouwd. Er zaten hier wat meer bochten in de rivier. Na hier langs te zijn gelopen in de buurt wat water gehaald en naar de hoofdstraat terug gewandeld. Hier wilden we naar het nationale museum, maar daar was middagpauze en dus moesten we nog een halfuurtje wachten. Dus wat door de tuin gewandeld en de vissen gevoerd. Eenmaal in het museum moest ik mezelf weer eens extra bedenken. Een jurk tot halverwege de knie was niet goed genoeg. Opvallend dat ze hier bij vrouwen over een paar cm veel strenger zijn dan bij de mannen. Dus na een sjaal omgeknoopt te hebben was ik goedgekeurd. In het museum waren diverse koninklijke vertrekken te zien en cadeau's van verschillende landen aan Laos. Tevens was in de grootste hal de muren prachtig versierd met mozaiek waarin een heel verhaal werd afgebeeld. Jammer genoeg mocht je binnen geen foto's nemen. Na het museum zijn we de Phu Si berg opgeklommen. Vanaf bovenop hadden we van alle kanten een schitterend ver uitzicht over de stad en omgeving. Je zag de diverse kleuren daken, de rivier, in de verte meerdere groene bergen. Echt een ontzettend mooi landschap en een van de betere viewpoints. Na al het rondwandelen waren we inmidels erg moe en gingen we opzoek naar lunch. Naast de sandwiches is er weinig warms te eten als streetfood, dus dan maar bij een restaurantje. Erg lekkere pad thai. Toen naar het hostel gewandeld om op te frissen. Vlak daarna weer een tuktuk gepakt om naar storytelling theatre te gaan in de andere kant van het centrum. Het was een kleine ruimte en we waren met ongeveer 15 bezoekers. Er stonden 2 stoelen en er hing een plaat met diverse afbeeldingen van locale verhalen/legendes. Het werd opgevoerd door een oude man die (fonetisch) khen bespeelde. Een bamboe blaasinstrument. En een jongere man die de verteller was. Beide gekleed in zwart met rode sjaal. Hij vertelde ons in een uur diverse korte en lange verhalen uit Laos en vooral de omgeving hier. Onder andere over een magische vogel waar de khen naar klonk die de oude man tussendoor bespeelde. Over koningen en koninginnen, goden en mythische wezens en hoe bepaalde bezienswaardigheden hier aan hun naam kwamen. De opvoering/vertelwijze was niet heel bijzonder, vooral vanwege de lastige uitspraak van het engels. Maar het was wel erg leuk en interessant wat lokale muziek en vooral verhalen van hier te horen. Dat was wel eentoevoeging na alles zelf al bezocht te hebben. Hierna zijn we over de hoofdweg terug gewandeld. Nog vol van de late lunch nog een shake en brownie van de bakker gehaald als toetje. In het hostel vast accomodatie geboekt voor onze volgende stop in Vang Vieng, een supergoedkope 3 persoons familiekamer inclusief ontbijt. Top deal. En toen bedtijd, want morgen wordt een erge early rising voor een belangrijke ceremonie hier voor ons vertrek.

Maandag: Luang Prabang naar Vang Vieng.

Maandag wilden we in alle vroegte naar een aalmoes ceremonie voor de monnikken. Die trekken sochtends vroeg rond zonsopkomst in een processie door de stad om o.a. eten te verzamelen voor hun enkele maaltijd per dag. Locals zitten langs de kant van de weg om ze dit te schenken. Echter toen mijn wekker ging hoorde ik al dat het buiten aan het stortregenen was. Ik hoopte dat het een korte bui zou zijn, maar hij hield aan. Geappt met Bonnie en Charles en besloten niet te gaan. We waren ook niet zeker of het met dat weer wel doorging. Dus iets later opgestaan dan gepland en de tas weer gepakt. Vervolgens samen in het centrum bij de straatksaampjes op het plein ontbeten en lunch gehaald. Toen snel terug, want rond 9u zouden we door een tuktuk opgehaald worden om ons naar de minivan te brengen. En inderdaad, de chauffeur was vroeg en stond al te wachten met wat inzittenden. Vervolgens moesten we nog wat mensen ophalen. De tuktuk was mini en in totaal waren we met 11 passagiers bepakt en bezakt..een meisje moest voor op de motor bij de chauffeur. Een wonder dat alles er in pastte. Gelukkig konden we even later met zijn alle de minivan in. Op naar Vang Vieng! De rit ging door de bergen en was zeer de moeite waard. De uitzichten waren zo mooi dat het zonde was om nog even te dutten. De bergen waren hoog en erg groen in levendige kleuren. We passeerden meerdere rijstvelden en akkers, waar op sommige mensen aan het werk waren. Verder passeerden we wat kleine dorpjes. Onderweg maakten we nog 2 toiletstops en voor de chauffeur om te lunchen. Op een stuk nadat we een berg over waren was het zo mistig dat we maar enkele meters zicht hadden en wat bergen verder was alles weer helder en zonnig. Rond 2u ongeveer kwamen we aan in Vang Vieng, een wat kleiner plaatsje langs de rivier. In het hostel bleek de familiekamer overboekt en kregen we voor vannacht twee 2 persoons kamers. Ik lig dus mooi alleen in een groot bed met eigen badkamer vannacht. Na het inchecken het plaatsje ingewandeld en over een gammel houten bruggetje over de rivier gelopen. Ze hebben hier veel 'happy' en 'special' eten. Bonnie en Charles die wilden wel wat te roken bij een reggaebar. Toen ze daarmee klaar waren zijn we bij een van de Friends bars/restaurants gaan zitten. Dit had ik al gelezen, hier vertonen ze de hele dag afleveringen van de serie Friends. Daar dus heerlijk voor de tv geluierd en gegeten. Savonds weer terug gewandeld naar het hostel. Hier de mappen met excursies doorgebladerd. Tubben is hier populair. Bonnie en Charles besloten het zelf met een tuktuk te willen proberen en ik wilde zelf wel wat boeken. Echter bleek degene achter de receptie dingen slecht te kunnen regelen en zei me sochtends in alle vroegte zijn broer te vragen te bellen. Of ik nou 7u aangekleed beneden wil staan terwijl je pas 2u later opgehaald wordt weet ik nog niet, anders wordt het een dag later. Ik zie wel hoe de dag loopt. Voor nu lekker slapen in mijn grote bed.

Dinsdag: Vang Vieng - Blue Lagoon.

Dinsdag ontbeten in het hostel en overlegt wat te doen. Besloten morgen met zijn 3e de excursie te doen en vandaag een tuktuk te regelen naar de blue lagoon, een halfuurtje buiten de stad. Hier kwam nog een fee bovenop om een brug over te gaan en entree voor de blue lagoon. De weg erheen was leuk over het platteland, konden we mooi wat van de omgeving zien. Eenmaal daar had ik meer een soort meertje verwacht, maar het leek meer op een rivier met erg blauw water. Besloten eerst omhoog te klimmen naar een grot die ook bij de entreeprijs zat. Wederom fijn omhoog klauteren over allerlei rotsen. Binnenin was het erg mooi en lag er een kleine gouden budha in het licht dat de grot binnenviel. Het was er wel erg benauwd en er drupte veel water op diverse plekken. Oppassen dus om niet uit te glijden. Dit gold wederom ook voor de klim weer terug naar beneden. Goed vasthouden aan de rotsblokken en bamboestamnetjes aan de zijkant. Eenmaal beneden waren we behoorlijk smerig, dus waren we blij een duik te kunnen nemen. Het water was hier nog kouder dan pas bij de watervallen. Even doorkomen, maar heerlijk fris. Er hingen in het water wat touwen om in te zitten of aan te hangen. Tevens was er een touw met een houten stok om vanaf de kant het water in te slingeren en kon je vanaf een grote tak het water inspringen. Ik hield het deze keer bij de slinger. Voeten intrekken, voor veel aziaten blijkbaar een lastige opgave, en slingeren maar. Zo viel er genoeg te kijken en onszelf te vermaken. Toen we net aan het opdrogen waren begon het te regenen. Snel met alle spullen onder de verkapping van een bruggetje gaan staan om ons verder aan te kleden. En toen het even later weer opklaarde de tuktuk terug gepakt. In het hostel schoon gedoucht, heerlijk in mijn eigen kamer, wat een luxe! En toen weer bij de Friends bar gelunchd. Ik had nog wat leeswerk en hun konden naar de afleveringen kijken. Savonds met Bonnie bij een mexicaans restaurant gegeten. Charles had geen honger. Uiteraard was de keuze snel gemaakt: nacho's. De toppings hadden zeker ruimer gemogen en een groot deel was kruimelig, maar toch erg lekker. Tevens hielden de katten van het restaurant ons gezelschap, aangezien we op kussens aan een lage tafel zaten. De kattensoorten hier zijn een stuk kleiner. Met volle buik weer terug naar het hostel genieten van de rust hier.

Woensdag: Vang Vieng - Tubben, Elephant Cave, Friends bar.

Woensdag optijd op, het regende al een poos keihard en dat was goed te horen. Snel makkelijke kleren aangetrokken en met Bonnie beneden gaan vragen of de excursie doorging. Ja dus. Het regende nog hard, dus twijfel wel of niet te gaan. Ik besloot het er maar op te wagen, aangezien ik ook niet zin had de hele dag niks te doen. Bonnie en Charles besloten niet te gaan. Gezien de regen begrijpelijk. Dus na het ontbijt boven snel bikini aan en kleren die nat mochten worden. Eenmaal beneden stond de overdekte truck net voor om mij op te halen. Er zat al een Aziatisch en Amerikaans stel in met poncho's aan. De bankjes waren nat en bij elke bocht of hobbel stroomde de regen van het dakje boven op ons. Na een half uurtje rijden kwamen we aan bij een lange brug. Tijd er uit te gaan en verder te lopen door de regen. Poncho aan, ondanks dat mijn kleren al behoorlijk nat waren. We moesten over het platteland en langs wat hutjes. Er liepen al meer groepjes met poncho's en zwemvesten (althans alle aziaten) aan. Uiteindelijk kwamen we bij een warertje die de rotsen in ging en ernaast stonden vele lange tafels overdekt. Hier gingen we tuben in een grot. De zwarte banden lagen al klaar voor alle groepen. Mijn kleren waren al zo nat dat ik ze maar aanhield al zittend in de band. In het water was een touw waaraan je je kon voorttrekken. En toen hup in een treintje de grot in. Het water was ongeveer heuphoogte en op meerdere plekken kon je niet rechtop staan. Het water was ongeveer 3/4 meter breed schat ik. Iedereen had een lampje op zijn hoofd om wat te kunnen zien. Overal dobberde dus toeristen rond en zag je lichtjes opdoemen. Helaas waren sommige geoepen erg acgreeuwerig en spatte iedereen nat. Dat klonk nog al in zo'n grot wat erg irritant was. Na een stuk maakten we een scherpe bocht naar rechts en konden we nog een stuk verder de grot in. Op internet stond 500m, dat geloof ik dan maar. Op een bepaald stuk liep het dood en moest je hetzelfde stuk terug. Nu moest je dus langs elkaar heen, dat werd peddelen met de handen. Uiteindelijk de uitgang bereikt. Toen was het gelukkig even droog. Iets daarna stond de lunch voor ons klaar en dat ging er wel in. Helaas begon het toen te regenen dus poncho aan over de klamme kleren toen we op pad gingen naar de elephant cave iets verderop. Een van de rotsen lijkt op een olifant, vandaar de naam. De grot was maar een paar meter diep, met uiteraard een boedha. Hierna stond er eigenlijk nog een kajaktocht op het programma, maar die heb ik helaas overgeslagen. 2-3 uur in natte kleren door de regen zag ik op dat moment niet zitten. Ik had het al ijskoud, mijn buik was onrustig vanwege de malariapillen en ik zou donderdag een belangrijk skype gesprek hebben waarvoor ik niet ziek/snipverkouden wilde zijn, dus was kajakken dat moment niet aanlokkelijk. In het hostel dan ook snel een warme douche genomen om weer op temperatuur te komen. En vervolgens Bonnie en Charles opgezocht bij een vd friends bars verderop. Hier kon ik op wifi nog wat opzoeken voor mijn gesprek. En verder rustig aan doen. Savonds nog bij een franse bakkerij een taartje gegeten als toetje en savonds genoten van mijn laatste nachtje in het grote bed voor mezelf.

Donderdag: Vang Vieng naar Vientiane.

Donderdag optijd op om mijn tas te pakken en te ontbijten. Eerst Bonnie toegezongen, want die was jarig vandaag. We zouden rond 9u opgehaald worden om naar de hoofdstad Vientiane te gaan. Echter werd dit uiteindelijk 9.45u aangezien niet alles altijd stipt gaat hier. Met de tuktuk werden we naar de bus gebracht. Alle bagage vastgebonden bovenop. Het zou ongeveer 3u rijden zijn. Lang niet zo mooi als de vorige tocht, we reden nu meer door kleine dorpjes en minder door de bergen. Gelukkig maakte we iets over de helft een tussenstop. Uiteraard net bij dat ene wegrestaurant waar je moest betalen voor de wc terwijl dat overal gratis is..er is standaard altijd wel iets hier wat je weer extra kost. Gelukkig dit maal een klein bedrag. Tevens hadden ze goede sandwiches die we als lunch namen. Vervolgens verder voor de 2e helft van de rit waarna we rond half 2 aankwamen in Vientiane. Met de tuktuk naar ons hostel waar we op een dorm liggen. En toen begon de jacht naar een goed internetcafe voor mijn skypegesprek. Bij eenvoormalig internetcafe aan de praat geraakt met de eigenaar die een heel verhaal hield dat skype niet mogelijk was in Laos omdat de verbinding overal te slecht was, waarna richting Charles een lang technisch verhaal kwam. Fijn, maak me even meer gestresssd over de internet kwaliteit hier. Overal zoeken, want op de wifi hier kan je echt niet veetrouwen. Gelukkig na een poos zoeken in de buurt van het hostel een goed internetcafe gevonden. Bonnie kan via de wifi op haar mobiel met mij de skype verbinding op de computer testen. Zag en klonk goed. Dus toen wat gerustgesteld terug naar het hostel om te zwemmen en vervolgens om te kleden. Eind vd middag opzoek gegaan naar een cafetje om wat te eten en drinken. Erg lekkere cinnamon toast i.p.v. taart voor Bonnies verjaardag. Toen zelf naar het internetcafe gegaan om nog eens de skype verbinding te testen en bij te kletsen met Manor. Alles werkte gelukkig naar behoren. Ik had een mailtje dat mijn gesprek ern halfuur later zou zijn, dus nog even snel naar het hostel op en neer geweest tussendoor. Eenmaal terug, zelfde computer en alles voor mijn gesprek...deed het geluid het niet aarghh! En de mensen daar kregen het ook niet voor elkaar. Proberen uiterlijk zo rustig mogelijk te blijven en dus te communiceren dat ik bezig was te proberen het op te lossen. Na de hoofdtelefoon meerdere keren er in en er uit te halen werkte het geluid wonderbaarlijk weer, gelukkig wat een opluchting. Brak wel het ijs voor het gesprek. Erg leuk, maar pittig gesprek gehad van zo'n 50 minuten. Hoewel iets korter gezien het technische fiasco op het begin. En nu duimen maar! Toen terug naar het hostel om met Bonnie te eten, Charles was te moe. Leuk restaurant in de buurt gezeten waar we lekker konden zitten en wat dingetjes opzoeken voor morgen. We hebben zogenaamd wifi in het hostel, maar als je verbonden bent gebeurt er vervolgens niks..echt irritant. Dus daar wat info gevonden voor we weer terugliepen naar het hostel om te gaan slapen.

Vrijdag: Vientiane - Budhapark.

Vrijdag uitgeslapen in het hostel. Charles was moe, dus ging ik alleen met Bonnie op pad naar een Budhapark buiten de stad. Eerst ruim een halfuur gelopen richting het busstation hier bij de morning market. Onderweg dus wat mango en een broodje gehaald. Van de receptie hadden we al gehoord dat we bus 14 moesten hebben. Nou kloppen de nummers op de bus niet, maar als je wat rondvroeg wisten ze ons gelukkig naar de juiste bus te wijzen. Leuk tussen alle locals. Het was ongeveer 45 minuutjes rijden. Eenmaal daar was het een groot open grasveld omringd door bomen waar vele standbeelden stonden, groot en klein, van diverse boedhistische en hindoestische goden. Ook was er een aparte koepel van 4 verdiepingen waar je op kon klimmen met een mooi uitzicht over het park. Qua veiligheid had je in Nederland er nooit bovenop mogen lopen, maar die regels zijn hier duidelijk minder streng of gewoon niet aanwezig. De beelden in het park waren erg mooi en de goden stonden in allerlei fraaie posities en tafarelen. Ook was er een grote liggende budha. Na alles rustig bekeken te hebben op een bankje wat gegeten en weer de bus naar het busstation gepakt. Daar wilden we een bus pakken richting de buurt van ons hostel, dus wat rondgevraagd met ons plattegrondje erbij. Door een jonge monnik en een vrouw van de bus een bepaalde bus in gewezen. Nou die stopte ergens bij een groot tempelcomplex waar ze dus dachten dat we moesten zijn...niet dus. Dus met wat medepassagiers ons kaartje bestudeerd die een park in de buurt herkenden. We konden blijven zitten..maarnee iets later bleek dat we beter aan de andere kant van de weg de bus terug naar het station terug konden pakken. Heel handig dus. Je staat er soms versteld van hoe slecht mensen hun eigen stad kennen en overduidelijk geen plattegrondjes kunnen lezen. Het was in ieder geval een avontuur en iedereen bedoelde het goed. Vervolgens dus maar terug gaan wandelen richting hostel. Onderweg bij een cafetje met wifi nog wat gedronken, want in het hostel werkt de wifi bij niemand..en het is toch makkelijk wat info over de stad op te zoeken tussendoor. Begin van de avond waren we weer terug bij Charles in het hostel om even te relaxen. Savonds met zijn 2e naar de nightmarket langs de rivier geweest. Gezellig maar weinig bijzonders. Op de terugweg nog wat drinken gehaald bij een supermarktje. En in de dorm lag een stel uit Wales waar we nog een poos mee hebben gekletst.

Zaterdag: Vientiane - Wat Si Saket, Patuxai en Pha That Luang.

Zaterdagochtend ontbeten in het hostel, 2 dikke pancakes. Daar kon ik wel even op vooruit. We wilden met zijn 3e meerdere bezienswaardigheden gaan bekijken, de meeste lagen op loopafstand. Om te beginnen zijn we naar de Haw Pha Kaew gelopen. Helaas was de tempel dicht wegens werkzaamheden, maar we konden wel de buitenkant bekijken. Aan de overkant van de straat lag de Wat Si Saket waar meer dan 300 boedha beelden te zien waren, de meeste wel erg klein in nisjes in de muur om de tempel heen. Ze hadden gratis sarongs te leen, want de meeste vrouwen waaronder ik waren te bloot gekleed. Het is nou eenmaal te warm telkens lange broeken te dragen. Na daar rondgewandeld te hebben een lange straat afgelopen richting de Patuxai. Een grote soort Arc de Triomphe, die je tevens kon beklimmen. Dit leverde mooie uitzichten over de stad op. En alle 3 nog een zoen op de wang van een vrolijke Laotiaanse vrouw binnenin. Vervolgens er omheen gelopen en nog met een monnik op de foto geweest die dat met ons wilde. Vanuit de boog naar het busstation gelopen en de bus gepakt naar Pha That Luang. Een stoepha en belangrijkste tempelcomplex van Laos. Een redelijk groot terrein met mooie bloemstruiken overal. Bij een van de tempels kwamen we nog een engels en filipijns stel tegen uit Australie die wegens werk al op vele plekken in de wereld geweest waren. Leuk verhalen uit te wisselen. Vanuit daar weer de bus terug gepakt en vanaf het busstation naar het hostel gelopen. Het was toen eind van de middag en we konden wel een duik in het zwembad gebruiken dat moment. Nog even heerlijk geluierd daar. We waren net optijd weer binnen in het hostel, want het barstte los. Het heeft wel wat die flinke regenbuien vind ik. Savonds schuin tegenover het hostel lekker Indiaas gegeten. Dit was snel te lopen tussen de regenbuien door. En verder nog wat gekletst in het hostel.

Zondag: Vientiane nachttrein naar Bangkok.

Zondagochtend was het helaas nog steeds aan het regenen. Eerst maar is rustig opgestaan en vast mijn tas gepakt voor ik ging ontbijten. Rond 15u zou ik worden opgehaald om de grens bij de Friendship Bridge over te steken en met slaaptrein weer naar Bangkok te gaan. Het idee was nog even relax aan het zwembad te liggen, maar dat werd dus zitten in het hostel. Maar vast nog wat dingetjes opgezocht voor in Bangkok en wat gekletst met een Italiaanse kamergenote die zelf de grens over ging richting nachttrein. In de loop van de middag werd het gelukig droog, dus ging ik met Bonnie en Charles voor een laatste keer lunchen in een grotere straat iets verderop. Vervolgens afscheid genomen. Ze gingen naar de bios in de buurt en ik had nog iets meer dan een uur voor ik opgehaald zou worden. Zelf dus nog even naar de oever van de rivier gelopen, aangezien ik daar alleen savonds was geweest. Niet heel bijzonder, maar je kon mooi weg kijken. Op de terugweg naar het hostel van mijn laatste Laotioaanse kip nog wat drinken en koekjes gehaald voor onderweg. Inderdaad vlak na 3e werd ik opgehaald door een minivan, iets verderop moest ik alweer overstappen in een andere minivan. Samen met 3 andere Aziaten bracht die ons naar een klein stationnetje in Thanaleng. Daar was tevens het immigration office om je Laos uit te stempelen. Wederom tegen een kleine betaling natuurlijk, want een stempel zetten is veel werk. Hier was ook de Italiaanse uit mijn kamer, Simone. De trein vertrok pas 1.5u later, aangezien het in het hoogseizoen drukker is iedereen te stempelen en van kaartjes te voorzien. In plaats van de minivan in het laagseizoen gewoon wat later te laten vertrekken..Gelukkig kon ik dus samen met Simone wachten. De treinrit duurde vervolgens 15 minuten over de friendship bridge, de grens tussen Laos en Thailand. Op het station Nong Khai in Thailand moesten we weer een arrival en departure kaart invullen en kregen we weer een nieuw visum. Vervolgens hadden we weer bijna 1.5u voor de nachttrein om 19.10u naar Bangkok vertrok. Nog wat rondgewandeld, extra water gehaald en gezeten om de tijd te doden. Uiteindelijk de juiste wagon gezocht, Simone zat in een andere klasse dan mij. Beneden waren telkens 2 stoellen tegenover elkaar, die later konden worden omgetoverd tot bed. En daarboven nog een bed. Ik had gekozen voor de iets duurdere optie van een laag bed, want die was wat ruimer, je had een raam en minder last van het licht en de ventilatoren. De bedden bovenin zijn wat krapper en je moet oppassen met je hoofd voor het lage plafond. Er kwam nog een man langs om diverse menusets te verkopen, dus daar had ik er maar eentje van gekozen. Iets later kwam die me ophalen om naar de restauratiewagon te gaan waar het eten werd geserveerd. Het raam hier stond open en het regende buiten. In de verte was soms bliksem te zien en verder passeerden we vele lichtjes van dorpjes, brommertjes en auto's en hefbomen hier en daar. Het eten smaakte erg goed voor in een trein. Daarna nog wat gelezen vanuit mijn bedje. Erg comfortabel en zacht. Terwijl ik lag lichtte mijn hokje soms op van de bliksem buiten. Verder boemelde je wat heen en weer met de trein. Al met al een goede ervaring de slaaptrein.

Maandag: Bangkok - Spa en Muziekbar.

Maandagochtend in alle vroegte werd ik uiteraard wakker in de trein. Nog even heerlijk gelegen luisterend naar alle geluiden aan de andere kant van mijn gordijntje waar iedereen langzaam weer tot leven kwam. Op een gegeven moment maar gaan zitten om vast wat actiever te worden voor aankomst. De conducteur kwam toen ook de slaapspullen opruimen en het bed weer inklappen tot stoelen. Dit was rond half 6. We maakten nog een paar stops op kleine stationnetjes en kwamen rond half 7 op het station van bangkok aan. In de hal stonden 2 vrouwen informatie te geven over de vertrekkende bussen. Uiteindelijk toch maar een taxi genomen naar het hostel. Inchecken kon pas om 14u, maar ik kon in ieder geval zitten en vast mijn tas kwijt. In eerste instantie wilde ik naar het koninklijk paleis en wat tempels er omheen. Dus maar die kant op gewandeld en nog wat ontbijt gehaald bij de 7eleven. Ik moest een lange doorgaande straat volgen om er te komen en ik was al vrij in de buurt toen opeens mijn buik begon te protesteren. Nu is het elke ochtend raak vanwege de malariapillen, maar nu overviel het me en hield ik het bijna niet meer. Geen idee hoe snel ik bij het paleis en wc zou zijn, dus toch maar heel snel omgekeerd richting hostel. Jeminee aan dat stuk lopen leek even geen einde te komen. Gelukkig alles goed gegaan en eenmaal terug z.s.m. naar de wc gespurt. Dat was toch wel even erger dan de afgelopen dagen, dus ik besloot even te gaan zitten om te kijken of het beter ging. Maar toen ik wat later nog eens ging zelfse liedje. Ik durfde het niet aan nu nog te gaan, dus besloten maar even rustig aan te doen in het hostel. Hier met 2 Ierse meiden in gesprek gekomen, die ook moesten wachten met inchecken. Niet veel later kwam Lisan uit Nederland er ook bij. Als het lukt willen we morgen naar een bokswedstrijd gaan savonds. Verder wat gelezen en uiteindelijk 14u ingecheckd. Nog even gelegen en toen besloten iets verderop naar khao san road te lopen. Ik werd gek van het binnen zitten en ook al was mijn buik onrustig voelde ik geen aandrang meer. Eenmaal daar maar bij een spa gaan zitten voor mijn eerste manicure en pedicure. Mijn voeten zagen er uit na de reis, maar zijn nu weer mooi glad. Met een soort mini kaasschaaf voor de voeten haalden ze al het eelt weg. Sjongejonge, daar kwam zoals te zien was een hoop vanaf. Daarna weer terug in het hostel en met Lisan afgesproken wat later te eten samen. Ook nog met wat andere gekletst en in de loop van de avond met Lisan en Marijke weer naar khao san gelopen. Daar wat streetfood gehaald en vervolgens bij een bar wat hoger in een gebouw gaan zitten waar leuke live muziek was. Daar tot eind van de avond gezeten en vervolgens terug gelopen om te slapen.

Dinsdag: Bangkok - Royal Palace, Wat Phra Kaew, boottocht.

Dinsdag optijd op om nog een dagje de toerist uit te hangen hier, dan kan ik mijn laatste dag morgen rustig kijken hoe het loopt. Uiteraard eerst beneden in alle rust ontbeten, ik was een van de eerste haha. Al snel kwam er een Argentijnse jongen tegenover me zitten, Santiago, waarmee ik in gesprek raakte. Hij had nog geen plannen vandaag en wilde wel met mij mee. Na het ontbijt dus spullen gepakt en gezorgd dat ik gepast gekleed was. Pff alsof het nog niet warm genoeg is elke dag. Toen op pad gegaan naar de Royal Palace en de Wat Phra Kaew, die naast elkaar op hetzelfde terrein te bewonderen vielen. Dit lag zo'n 25 minuutjes lopen van het hostel. Samen zijn ze de nummer 1 highlight van Bangkok, dus we waren absoluut niet de enige. En dat is zacht uitgedrukt. Moeilijk foto's te maken zonder Chinezen er op, want die worden letterlijk met busladingen vol daar afgezet en rondgeleid..zeer vermoeiend. Maargoed de knop om, proberen om alle mensen heen te kijken naar alle grandeur. Gelukkig hadden we een plattegrondje, want het terrein was best groot en de diverse gebouwen stonden behoorlijk dicht op elkaar gebouwd. We begonnen met de tempel waar de emerald boedha te zien was, de trekpleister. Erg heilig, dus helaas binnen geen foto's. Het altaar was ruim van gouden voorwerpen voorzien met helemaal bovenop een kleine glazen emerald boedha. Vele aziaten zaten ervoor te bidden. Vervolgens buiten de tocht weer vervolgd in de drukte. Het ene gebouw was nog mooier dan het andere. Alle gebouwen waren zo mooi versierd. Sommige met schilderijen op de muren die hele verhalen vertelden, mooi decoratief beschilderde tegels en ontzettend veel mozaik werk van ontzenntend kleine stukjes gekleurd glas en spiegels. Wat een hoop werk zat overal in echt ongelooflijk. Het was ook wel kitch, maar voor de verandering in positieve zin. Verder stonden er veel rijkversierde beelden van diverse figuren en wachters die erg mooi waren. Hier en daar stonden wachters in lichtblauwe uniformen. Ik had erg met ze te doen in zulke pakken in de brandende zon. En uiteraard alle Chinezen er omheen om foto's te maken. Het paleis zelf kon je alleen van de buitenkant bekijken. Er was een klein wapenmuseum binnen met vooral erg mooie oude pistolen en geweren. Daarnaast was vooral de ventilatie erg welkom. Na uiteindelijk het rondje te hebben gemaakt zijn we in de buurt van de exit bij een cafe wat gaan drinken en hebben we een cornetto genomen voor wat energie. Behoorlijk vermoeiend wandelen en slenteren in de zon. Vervolgens liepen we naar de Wat Poh op een terrein ernaast waar een grote liggende boedha te zien was. Eenmaal bij de ingang bleek het terrein groter dan gedacht. We wilde ook nog de Wat Arun zien, dus besloten de Wat Poh maar over te slaan. We zijn toen richting riviet gelopen opzoek naar de juiste pier. Er varen pondjes af en aan gelukkig. De Wat Arun is meer een soort grote pilaar die je kan beklimmen. Echter stond hij in de steigers. Toen zijn we maar op de boot blijven zitten. Heerlijk genieten van de stad die aan ons voorbij trok en het verkoelende briesje. Eenmaal bij de eindpier weer met de boot terug gevaren richting de pier het dichtst bij khao san, waar we naartoe wandelden. Santiago moest nog een bus boeken om savonds richting Koh Tao te gaan. Toen dat geregeld was in het hostel weer schoon gedoucht. Vervolgens afscheid genomen van Santiago, aangezien het al eind van de middag was en hij dus snel de bus moest gaan halen. Begin van de avond had ik met Lisanne, Ozge, Megan en Aisling afgesproken bij de receptie om naar een muay thai boksgevecht te gaan in een stadion. Dus ons met zijn 5e in een taxi gepropt. Het was zo'n 16 km, maar we deden er ruim een uur over vanwege de drukte op de weg. Wel erg leuk alle lichtjes van de stad en wolkenkrabbers te zien. Eenmaal bij het stadion aangekomen bleken de prijzen vele malen hoger te liggen dan we op internet hadden gelezen. Als buitenlander betaalde je minstens het drievoudige van wat de Thai betalen. Dat was niet helemaal onze bedoeling. Dus helaas pindakaas. Toen daar wel maar wat gegeten en weer een taxi terug gepakt richting khao san. De terugrit ging gelukkig een stuk sneller. Via khao san terug geslenterd naar het hostel en daar nog even beneden gezeten voor we gingen slapen.

Woensdag: Bangkok - Khao San.

Woensdag, mijn allerlaatste dagje hier alweer helaas...wat is de reis omgevlogen! Ik had het nog wel even uit kunnen houden hier, maar gelukkig heb ik thuis ook weer leuke dingen in het verschiet. Een gemengd gevoel. Mijn laatste nacht hier verliep helaas niet helemaal rustig. 5 mensen uit mijn dorm kwamen snachts rond 4u luid binnen en waren erg grof aan het praten. Lisanne zei er nog wat van, maar daar trokken ze zich niets van aan. Sochtends aan het ontbijt bleek dat ze bijna het hele hostel wakker hadden gemaakt met hun lawaai. En toen Lisanne en ik vervolgens boven onze backpack gingen inpakken, uiteraard niet stil, bleek dat er een ook nog in een plastic tasje met kleren van een ander nederlands meisje had geplast...uiteraard is hier melding van gemaakt en hadden ze een probleem. Vervolgens nog even beneden gezeten en gekletst voor iedereen weer vertrok naar diverse plaatsen en ik hier bleef. Toen khao san nog maar op gegaan om mijn laatste baht uit te geven. Halverwege de middag had ik nog met Thailana afgesproken om elkaar nog een keer te zien. Een gezellig weerzien na ons afscheid in Cambodja. Eerst zijn we in de buurt nog naar een tempel geweest naast the giant swing waar vroeger boedha op schommelde. Vooral de binnenkant van de tempel was mooi, alle muren en pilaren waren beschilderd met een verhaal. Om de tempel stonden meerdere boedha's. Vervolgens zijn we naar een klein eettentje geweest waar hij vroeger ook altijd heen ging toen hij in die buurt woonde. Lekkere tom yam soep en zoetpittige roergebakte rode snapper met diverse groente. Echt heel erg lekker de hoeveelheid aan smaken. Daarna gingen we als toetje naar een soort bakkerij tentje waar veel licals zaten. Hier hadden ze dikke plakken wit gebakken brood met diverse toppings. Dus deelden we verschillende om uit te proberen met 2 lekkere limonades. Hierna moest Thailana weer met de bus naar huis, dus bij de halte afscheid genomen. In mijn eentje nog even door de buurt van khao san gestruind en mijn allerlaatste mangoshake gehaald. Wat ga ik die missen! In het hostel kon ik nog even fris douchen om vervolgens mijn vliegtuigoutfit aan te trekken. En nu zit ik beneden nog even te relaxen voor ik straks met de taxi naar het skytrain station ga om daarmee naar het vliegveld te gaan. Morgenmiddag ben ik weer terug.. Even genieten van mijn laatste momenten hier. Tot snel allemaal! Laat het nagenieten in Nederland dan maar komen.